လင္းလင္း - က်ဳပ္ .. ျမန္မာ

လြမ္းတာေတြ၊ ေဆြးတာေတြ၊ အသည္းကြဲတာေတြ မဟုတ္တဲ့

ဒီသီခ်င္းမ်ိဳးကိုပဲ ရခိုင္အေရးကို ရင္ေလးရင္း နားေထာင္မိတယ္ဗ်ာ ...

မိုးစက္နီ 

လင္းလင္း - မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေသဆံုးျခင္း

ဒီသီခ်င္းေလးကလည္း တကယ္ေကာင္းတဲ့သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ။

ေနာက္ဆံုးမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းေတာင္ ပါလိုက္ေသးတယ္။ 

မိုးစက္နီ 

အမ်ိဳးသားသစၥာေဖာက္

နိမိတ္မရွိ၊ နမာမရွိ ေလွ်ာက္တင္ေနျပန္ပါၿပီလို႔ ေျပာလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ။

အခုျဖစ္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီကုလားအေရးကို ေလွ်ာ့ေတြးရင္ 

၂၁ ရာစု ပါေတာ္မူခန္းနဲ႔ ထပ္ႀကံဳရလိမ့္မယ္ဆိုတာ 

ေသြးေအးေပ့ါပ်က္ၿပီး တာ၀န္မဲ့လြန္းေနသူေတြကို သတိေပးခ်င္လို႔ပါ။

အလြမ္းမ်ားနဲ႔အကၽြမ္းတ၀င္

ေလႏွင္ရာလြင့္ခဲ့တယ္
နင့္ဆံႏြယ္ေတြ မပါေတာ့ဘူး
တခါက ကိုယ္သင္းရန႔ံေတြဟာ
စိမ္းျမျမ ရွတတျဖစ္ခဲ့ ....
ကိုယ့္ေရခ်ိန္ကိုယ္ျပန္တိုင္းတဲ့အခါ
တာလီခ်ိဳးရင္း .. တေရးႏိုးခဲ့တယ္။

တပ္လွန္႔သံ

 

 

သာကီႏြယ္ဖြား ၊ ေအာင္ဆန္းသားတို႔                                                                                အေနာက္ေတာင္႐ိုး ၊ နယ္တ႐ႈိးမွာ                                                                                      သင့္ဘိုးသင့္ဘ ၊ သင့္ညီမတို႔                                                                                    သိမ္ဖ်င္းစက္ဆုတ္ ၊ အမ်ိဳးယုတ္ေၾကာင့္                                                                              အေသဆိုးနဲ႔ ေသေလၿပီ …… ။

မ်ိဳးႀကီး - တစိမ္းတစ္ေယာက္

အႀကိဳက္ဆံုးနဲ႔ အတိုက္ဆိုင္ဆံုးသီခ်င္းေလးပါ။

ကေလးဘ၀ အမွတ္တရမ်ား

အဲဒီတုန္းက အသက္က ဘာရွိေသးလို႔တုန္း ။ အလြန္ဆံုးရွိလွ (၅)ႏွစ္ခဲြ၊ (၆)ႏွစ္ထဲမွာ။
လူေတာတုိးရမွာ ေၾကာက္လြန္းတဲ့ က်ေနာ့္ကို (၅)ႏွစ္ေက်ာ္မွ အေမက ေက်ာင္းပို႔ခဲ့တယ္။
ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲဗ်ာ။ က်ေနာ္က လူေၾကာက္ ... လူမ်ားမ်ားဆိုရင္ကို ေၾကာက္တာ။