ရင္တစ္ခုလံုးသြန္ခ်လိုက္တာေတာင္
မ်က္ရည္က်စရာမရွိေတာ့ဘူး ....... ။
သူမရဲ့အမုန္းေတြေအာက္မွာ
အေငြ႔ပ်ံစိတ္ကူးေတြ
ျပာက်ခဲ့အတိတ္ေတြနဲ႔
ငါ.... အနီျပခံလိုက္ရၿပီ ...... ။
ရင္ကြဲပက္လက္နဲ႔
ၾကယ္ေတြကိုေမာ့ၾကည့္တဲ့အခါ
သူမရဲ့ပံုရိပ္ေတြပဲ
အာကာယံမွာျပည့္လို႔ ......
အတိတ္ကိုျပန္ေတြးမိတိုင္း
ေ၀ဒနာဓားပါးတစ္လက္က
ရင္အႏွံ႔ေကာက္ေၾကာင္းေတြေရးျခစ္
ႏွလံုုးသားရဲ့အယူခံစကားေတြလည္း
ေျမာက္ျပန္ေလထဲမွာ .......
အပ္ေၾကာင္းေတြထပ္ခဲ့ၿပီ .......။
လူေျခတိတ္ခ်ိန္တစ္ညမွာ
အသည္းႏွလံုးကိုဆြဲထုတ္ .......
သူမရဲ့ရင္ထဲမွာ
တိတ္တိတ္ေလးေျမျမဳွပ္လိုက္တယ္။
မွတ္မွတ္ရရပါပဲ
ဘ၀ရဲ့စ်ာပနမွာ
ႏွင္းမိုးေတြေအာက္ထဲ
ခ်ယ္ရီပြင့္ေတြငိုပြဲဆင္ခဲ့ၾကတယ္ ......။ ။
No comments:
Post a Comment