တစ္ခါတုန္းက လူတစ္ေယာက္ဟာ ခရီးသြားရင္းဓားျပတိုက္ခံရတယ္။ဓားျပေတြက ခရီးသည္ဆီမွာပါလာသမွ်ကို လုယူသြားၾကတဲ့အျပင္
လူကိုပါ မေသရုံတမယ္ရိုက္ႏွက္သြားၾကလို႔
ခရီးသည္ခမ်ာ လမ္းေပၚမွာပဲေမ့ေမ်ာၿပီးလဲေနတယ္ေလ။
အဲဒီခရီးသည္ သတိလစ္ၿပီးလဲေနတဲ့ေနရာကို
ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္(၂)ပါးက ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ျဖတ္သြားၾကေပမယ့္ ဘယ္သူကမွအေရးမစိုက္ၾကဘူး။ တကယ္ဆို ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး(၂)ေယာက္ကမျမင္လို႔မဟုတ္ဘူးေနာ္။
ျမင္ျမင္ႀကီးနဲ႔ကို အမႈပတ္မွာစိုးလို႔ တမင္ေရွာင္သြားၾကတာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခရီးသည္လဲေနတဲ့လမ္းအတိုင္း ရွမာရိလူတစ္ေယာက္ဟာ ျမင္းစီးလာရင္း
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ေမ့ေမ်ာေနတဲ့ခရီးသည္ကို ေတြ႔သြားၿပီး ..... ..... ......
ဒဏ္ရာေတြကိုေဆးထည့္၊ ပတ္တီးစည္းေပးၿပီးတဲ့ေနာက္
သူစီးလာတဲ့ျမင္းေပၚတင္ၿပီး တည္းခိုခန္းတစ္ခုမွာ ေငြေပးၿပီးအပ္ထားခဲ့လိုက္တယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကေန က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔
လူ(၃)မ်ိဳးရဲ့ခံယူခ်က္(၃)မ်ိဳးကိုေတြ႔ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
(၁) ဓားျပ ( သူတစ္ပါးထံမွရယူလိုေသာသူ/ ေလာဘသမား )
(၂) ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး ( မိမိအက်ိဳးကိုသာၾကည့္ေသာသူ/ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကင္းမဲ့သူ )
(၃) ရွမာရိလူ ( သူတစ္ပါးအတြက္ေပးမွ်တတ္သူ/ ပရဟိတသမား )
က်ေနာ္တို႔ရဲ့ဘ၀မွာ ဓားျပေတြလို သူတစ္ပါးပိုင္တဲ့အရာေတြကို ငါနဲ႔ဆုိင္တယ္၊ ငါပိုင္တယ္လုပ္ခ်င္ေနလား။
ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္(၂)ေယာက္လို ကိုယ့္ဘက္ပဲကိုယ္ၾကည့္ၿပီး ငါဗဟိုျပဳသမားျဖစ္ေနသလား။
ရွမာရိလူလို ကိုယ့္မွာရွိတဲ့အရာကို သူတစ္ပါးအတြက္
လိုအပ္ရင္လိုအပ္သလို ေပးမွ်ႏိုင္တဲ့သူမ်ိဳးလားဆိုတာဆန္းစစ္ၾကည့္ၿပီး
ကိုယ္နဲ႔စပ္ဆိုင္တဲ့သူေတြအတြက္ ေပးမွ်ႏိုင္ေသာသူျဖစ္ေအာင္
ခံယူခ်က္ေလးေတြျပင္ၾကရေအာင္လို႔ အႀကံျပဳလိုက္ရပါတယ္........။ ။
( ရွင္လုကာခရစ္၀င္ ၁၀း၃၀-၃၇ )
No comments:
Post a Comment